Visie
Ik ga er van uit dat het menselijk lijden vooral een gevolg is van het afgesneden zijn van onze zijnsgrond. Of het nu gaat over bv pijn, angst, eenzaamheid, gebrek aan zelfvertrouwen, gevoelens van zinloosheid, piekeren, jezelf veroordelen, etcetera.
Van (onbewuste) verbinding naar afgescheidenheid
Als we op deze wereld komen zijn we nog een met alles.
Maar al heel vroeg hebben we ons leren verhouden tot wat de wereld buiten ons- vooral onze ouders/verzorgers -van ons verwachtte.
Ons enorme aanpassingsvermogen heeft ervoor gezorgd dat de meesten van ons voldoende zorg en aandacht kregen om te groeien en ons te kunnen ontwikkelen.
Daarnaast hebben we onze gevoelige kinderziel beschermd tegen teveel angst en pijn. Zowel fysieke als psychische afweer-mechanismen stzxonden ons daarbij ter beschikking.
Beide kwaliteiten, aanpassen en beschermen, ontwikkelden zich tot onze unieke manier -onze persoonlijkheid- om ons tot de wereld en tot onszelf te verhouden. Daar horen dus ook spanningspatronen in ons lichaam bij, of juist te weinig spanning.
Hierdoor zijn we echter de wereld buiten ons ook gaan beschouwen als de belangrijkste bron van vervulling van onze behoeften aan veiligheid, liefde, waardering, genot, etc. En daar stoppen de meesten van ons dan ook tot op de dag van vandaag bijna al hun energie in.
Omdat dit ons maar tijdelijk vult gaan we hier alsmaar mee door.
In dit proces zijn we de verbinding met onze authentieke levensstroom en vervulling (onze zijnsgrond) kwijt geraakt.
Hierdoor blijven we ons diep van binnen onvervuld voelen.
Oftewel: We zijn ons gaan identificeren met een buitenkant, en naar binnen kijken we niet, want dat voelt vooral leeg.
Het feit dat dus ook ouders zich onvervuld voelen betekent dat ze de vervulling van hun behoeften op de wereld, en dus ook op hun kinderen projecteren (meest onbewust).
Kinderen voelen dat, en proberen er aan te voldoen, maar schieten daarin te kort en ontwikkelen daardoor de hardnekkige overtuiging dat zoals ze zijn, niet goed genoeg is.
We voelen ons als volwassenen in de basis dus niet alleen onvervuld,maar ook niet goed genoeg.
Daar staat tegenover dat we ons (in de meeste gevallen) een plek in de wereld hebben weten te veroveren, en dat is een groot goed.
Van afgescheidenheid naar bewuste verbinding
In de sessies begeleid ik je om steeds meer en zonder oordeel te gaan ervaren hoe en waarom de persoonlijkheid die je hebt ontwikkeld de verbinding met je ware aard in de weg staat.
Je leert de angsten en overtuigingen kennen die je gevangen houden in je controlerende en van je zijnsgrond afgesneden ik.
Begrip en acceptatie kunnen de plaats innemen van veroordeling en anders moeten zijn.
Dit gaat gepaard met ontspanning in lichaam en geest.
Ook specifieke vormen van lichaamswerk worden toegepast om tot nog diepere ontspanning te komen.
Hierdoor onstaat ruimte in onze ziel voor een directe ervaring van kwaliteiten van onze zijnsgrond om ons in dit proces verder te ondersteunen, zoals bv compassie, innnerlijke kracht, nieuwgierigheid zonder doelgerichtheid.
Je gaat leren deze kwaliteiten te herkennen en je zult de ondersteuning die ze bieden voor jouw leven, dieper ervaren.
Daarnaast zal ook meer en meer ruimte ontstaan voor een directe verbinding met de zijnsgrond, die zich door jou heen op unieke wijze uit wil drukken.
Dit zal je persoonlijkheid geleidelijk transformeren tot een leven vanuit liefde, ipv behoeftigheid en afweer. En met behoud van alle zinvolle verworvenheden voor een leven in de wereld.